«Furiously Happy» της Jenny Lawson

Τίτλος: Furiously Happy: A funny book about horrible things

Συγγραφέας: Jenny Lawson

Εκδόσεις: Picador

 

     Την αλλαγή στα μέχρι τώρα μυθιστορήματα κάνει το συγκεκριμένο βιβλίο το οποίο ανήκει στη κατηγορία της βιογραφίας και συγκεκριμένα της αυτοβιογραφίας. Το βιβλίο αυτό μου έκανε εντύπωση τόσο από το υπέροχο εξώφυλλο του, το οποίο απεικονίζει ένα εκστασιασμένο ρακούν σε μια βροχή από κομφετί, αλλά και από το περιεχόμενο του, όμοιο του οποίου δεν έχω συναντήσει σε παρελθοντικά μου διαβάσματα.

     Η συγγραφέας περιγράφει περιστατικά από τη παιδική της ηλικία, τη ζωή της σε μια φτωχική αγροτική οικογένεια του Τέξας, μιλάει για την υπερβολική αγάπη της για τα ταριχευμένα ζώα, με τα οποία έχει γεμίσει το σπίτι της, τις παρορμητικές και θεότρελες σκέψεις της, τον ανεξήγητο φόβο της για τις ιατρικές ρόμπες στη θέα των οποίων λιποθυμά και πάρα μα πάρα πολλά άλλα.

     Στο σύνολο του είναι ένα βιβλίο που κάνει τον οποιοδήποτε να γελάει δυνατά, να παραμερίζει κάθε είδους προκαταλήψεις, τύπους και σοβαρότητες, ένα βιβλίο που σε διασκεδάζει όσο εύκολα σε ενημερώνει και σε επηρεάζει. Τα γεγονότα και οι σκέψεις της συγγραφέως που περιγράφονται μέσα σε αυτό είναι άκρως ξεκαρδιστικά σε σημείο που κάνουν τον οποιοδήποτε να αμφιβάλλει για την ειλικρίνεια της. Κανείς θα φανταζόταν πως πρόκειται για ένα άκρως καταθλιπτικό βιβλίο, γεμάτο δυσάρεστα γεγονότα, ανθρώπινο πόνο και δυστυχία, απόγνωση και ιατρικούς όρους εφόσον επικεντρώνεται στη ζωή της με ψυχικές ασθένειες. Κι όμως η Lawson καταφέρνει να πάει κόντρα σε αυτή την αντίληψη και μας δίνει ένα βιβλίο γεμάτο ατυχή γεγονότα, μέσα από τα οποία παρουσιάζει και περιγράφει το πώς είναι να ζει κανείς με ψυχικές διαταραχές, ενημερώνοντας τον αναγνώστη και δίνοντας του μια πλήρη εικόνα, δίχως ακραίους και άσκοπους συναισθηματισμούς και αυτολύπηση.

     Ωστόσο, αν αφαιρέσει κανείς τα αστεία περιστατικά, τις αφελείς πράξεις και το μικρό κοπάδι από γάτες, το βιβλίο αυτό δεν παύει να έχει ως επίκεντρο του τη ζωή ενός ανθρώπου στις μέρες μας που πάσχει από κατάθλιψη και χρόνιο άγχος. Η συγγραφέας μιλάει για την απομόνωση, τον εγκλωβισμό μέσα στην ασφάλεια του σπιτιού της, που πολλές φορές δεν είναι αρκετή για να τη κάνει να νοιώσει πραγματική ασφάλεια και γαλήνη. Πρόκειται για μια καθημερινότητα γεμάτη γιατρούς, ψυχοθεραπείες και φαρμακευτικές αγωγές. Μια ζωή όχι τόσο απλή όσο ο κόσμος θέλει να πιστεύει, μια αδιαθεσία που ξεπερνιέται με μια κούπα ζεστό καφέ και ένα καλό βιβλίο.

     Αξιοσημείωτο είναι το ότι πέρα από την εξιστόρηση γεγονότων που έλαβαν μέρος στο παρελθόν της συγγραφέως και αφορούν τη μέχρι τώρα ζωή της -κυρίως γύρω από τη μάχη της με τις ψυχικές διαταραχές- δίνει μεγάλη έμφαση στην ενημέρωση των αναγνωστών πάνω στο θέμα αυτό, με σκοπό την επίτευξη μιας ευρύτερης κατανόησης του προβλήματος και τη σταδιακή εξάλειψη του στίγματος του «τρελού». Η Lawson καταφέρνει να ενημερώσει τους αναγνώστες της για την ύπαρξη των ψυχικών διαταραχών, ενώ συνάμα καθησυχάζει τους πάσχοντες διαβεβαιώνοντάς τους ότι δεν είναι μόνοι τους στον αγώνα αυτό. Είναι ένα βιβλίο που δεν ανταποκρίνεται μονάχα στη κοινότητα από πάσχοντες αλλά σε ένα ευρύτερο αναγνωστικό κοινό που ενδιαφέρεται και νοιάζεται για το συγκεκριμένο ζήτημα.

    Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο αυτοσαρκασμός είναι διάχυτος στο βιβλίο, το ίδιο και το υβριστικό λεξιλόγιο και η σύγχρονη διάλεκτος. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί κλασικό παράδειγμα παραδοσιακής λογοτεχνικής γραφής, μα κάτι πλήρως διαφορετικό, συναρπαστικό, καινούργιο και πολλά υποσχόμενο.

    Είναι ένα υπέροχο ανάγνωσμα, απίστευτα διασκεδαστικό, γεμάτο αλήθειες που δεν γνωρίζουμε, ή ίσως νομίζουμε ότι γνωρίζουμε. Σε κάθε περίπτωση είναι μοναδικό και αξίζει να του δώσετε μια ευκαιρία, αν θέλετε να δοκιμάσετε κάτι το διαφορετικό.

 

Βαθμολογία:  5/5  Μοναδικό!

 

 

«Α Μπε Μπα Μπλομ» του M.J. Arlidge

Τίτλος: Α Μπε Μπα Μπλομ
Συγγραφέας: M.J. Arlidge
Εκδόσεις: Διόπτρα

Ένα νεαρό κορίτσι βγαίνει από το δάσος σκελετωμένο, στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού και η ιστορία που λέει μολονότι φαντάζει απίθανη είναι πέρα ως πέρα αληθινή. Μέρες αργότερα κάνει την εμφάνιση του ένας δεύτερος δραπέτης που διηγείται την ίδια ακριβώς ιστορία και ένα μοτίβο αρχίζει να διαμορφώνεται. Δυάδες απάγονται, οδηγούνται σε μέρη απόμερα και ασφαλισμένα με ένα μονάχα δίλημμα: να σκοτώσουν ή να σκοτωθούν. Ο μοναδικός τρόπος σωτηρίας, η μοναδική διέξοδος από το κελί της πείνας και της παραφροσύνης είναι ο θάνατος. Για να βγει κάποιος ζωντανός θα πρέπει να αφήσει ένα πτώμα πίσω του από τα ίδια του τα χέρια. Η επιθεωρήτρια Έλεν Γκρέις είναι το τέλειο υπόδειγμα καλού αστυνομικού, ανύπαντρη, χωρίς υποχρεώσεις και με πλήρη έλεγχο του εαυτού της και του παρελθόντος της. Ενώ αναλαμβάνει τη διαλεύκανση των επαναλαμβανόμενων απαγωγών αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι ίσως οι επιζώντες να είναι το κλειδί που θα δώσει τέλος στο φρικτό έργο του ιδιοφυούς εγκληματία. Ο χρόνος όμως μετρά αντίστροφα μέχρι ο επόμενος επιζών να κάνει την εμφάνιση του και ένας άνθρωπος να χάσει τη ζωή του. Πρόκειται για ένα κυνήγι φαντασμάτων με εχθρό το χρόνο.

Ξεκινώντας θα ήθελα να αναφέρω ότι σαν αναγνώστρια, μολονότι μου αρέσουν πολύ τα θρίλερ αδυνατώ να τα διαβάζω συχνά. Ακόμη, είμαι αρκετά μεγάλη λάτρης των ψυχολογικών θρίλερ ταινιών, κάτι που μου έχει εξασφαλίσει πιστεύω με τα χρόνια ευαίσθητο μάτι για το συγκεκριμένο είδος. Για τους λόγους αυτούς όταν πρόκειται γι’ αυτή τη κατηγορία μυθιστορημάτων είμαι αρκετά επιλεκτική και πιο αυστηρή στη κριτική τους.

Έχοντας αναφέρει τα παραπάνω θα ξεκινήσω τη κριτική μου λέγοντας πως το βιβλίο αυτό ανήκει αναμφισβήτητα στη κατηγορία των πολύ καλών θρίλερ. Η ιστορία μπορεί να φαντάζει σε κάποιους αρκετά απλή και εύκολη, μα σας εγγυώμαι ότι η πλοκή του θα σας διαψεύσει. Η ιστορία εξελίσσεται καθ’ όλη τη διάρκεια σταδιακά, με σταθερούς αλλά γρήγορους ρυθμούς. Πολλά βιβλία του είδους του έχουν πολύ αργή αρχή και μέση, δίχως ιδιαίτερη εξέλιξη και κορυφώνονται απότομα στο τέλος δίνοντας τη λύση στο έγκλημα μέσα σε λίγα κεφάλαια, καθιστώντας την ανάγνωση του υπόλοιπου βιβλίου άσκοπη. Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα δεν ανήκει σε αυτή τη κατηγορία. Ένα από τα πρώτα θετικά στοιχεία που παρατήρησα ήταν τα μικρού μήκους κεφάλαια. Πραγματικότητα αποτελεί ότι τα μακροσκελή κεφάλαια με τις πολλές και λεπτομερείς περιγραφές όχι μόνο κουράζουν, αλλά και απομακρύνουν τον αναγνώστη από την ουσία της ιστορίας. Το μυθιστόρημα αυτό συγκροτείται από μικρά κεφάλαια μίας έως και τεσσάρων σελίδων που κρατούν την ροή της ιστορίας γρήγορη και την αγωνία του αναγνώστη ζωντανή. Συχνό φαινόμενο είναι η εναλλαγή των προσώπων στις διηγήσεις, στοιχείο που χαρίζει στον αναγνώστη πολύπλευρη θέαση της ιστορίας που εκτυλίσσεται μπροστά του, δίνοντας του σταδιακά όλα τα στοιχεία που συγκροτούν το πάζλ του εγκλήματος.

Ανατροπές εντοπίζονται καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας κι όχι μονάχα στο τέλος του. Ανατροπές και κορυφώσεις που δεν αφορούν τόσο σκηνές δράσεις, όσο νέες πληροφορίες που έρχονται στο φως και ταράζουν τον κόσμο της ιστορίας. Στο σύνολο του είναι ένα αρκετά καλογραμμένο μυθιστόρημα θρίλερ, άξιος εκπρόσωπος του είδους του, που διασκεδάζει και σοκάρει τον αναγνώστη. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι σε θέση με το προηγούμενο θρίλερ για το οποίο έκανα κριτική παλαιότερα, το συγκεκριμένο αφορά πιο σκληροπυρηνικούς και πεπειραμένους αναγνώστες. Το βιβλίο περιλαμβάνει σκληρές σκηνές σωματικής και ψυχολογικής βίας, καθώς και την ωμή αλήθεια για το πώς ένα άτομο βιώνει τη πείνα και ποια τα αποκρουστικά συμπτώματα της. Όλα τα παραπάνω συμφωνούν στο ότι το συγκεκριμένο ανάγνωσμα αποτελείται από όλα αυτά που συγκροτούν ένα εγγυημένα καλό θρίλερ.

Μολονότι, πρόκειται για ένα πολύ καλό βιβλίο θα ήθελα να αναφέρω τη μοναδική ίσως λεπτομέρεια που δεν μου άρεσε σε αυτό, δίχως αυτή να αναιρεί όσα έχουν ειπωθεί μέχρι τώρα. Όπως ανέφερα και στην αρχή το βιβλίο εξελίσσεται σταδιακά και με ωραίο ρυθμό μέχρι το τέλος του. Ωστόσο, το τέλος -όχι της ιστορίας αλλά του βιβλίου- για εμένα ήταν ολίγον γρήγορο και απότομο σε σχέση με την υπόλοιπη ροή της ιστορίας. Για να είμαι πιο ακριβής, ενώ διάβαζα εκστασιασμένη το τέλος ο τρόπος που έκλεισε το βιβλίο ήταν απότομος, σε σημείο τέτοιο που γυρνούσα τις σελίδες να δω αν τυχόν μου έχει ξεφύγει η τελευταία. Η συγκεκριμένη παρατήρηση δεν υποβιβάζει σε καμία περίπτωση το τέλος της ιστορίας, απλά κατά τη γνώμη μου χρειαζόταν ένα πιο ομαλό κλείσιμο, μία σελίδα παραπάνω για να ολοκληρωθεί πιο όμορφα.

Συμπερασματικά, θα πρότεινα το βιβλίο αυτό σε όλους όσους ψάχνουν ένα καλό θρίλερ να διαβάσουν αλλά δεν ξέρουν τι να πρωτοδιαλέξουν ανάμεσα σε όλα αυτά τα υπέροχα μυθιστορήματα-θρίλερ που κυκλοφορούν εκεί έξω. Διαβάστε το και δεν θα το μετανιώσετε!

Βαθμολογία: 4,8/5   Πάρα πολύ καλό!

«Σκοτεινή Αγάπη» της Colleen Hoover

Τίτλος: Σκοτεινή Αγάπη
Συγγραφέας: Colleen Hoover
Εκδόσεις: Παπαδόπουλος

Το βιβλίο αυτό είναι το πιο πρόσφατο μυθιστόρημα της πολύ διάσημης συγγραφέως Colleen Hoover και περιγράφει το ερωτικό ειδύλλιο της νεαρής νοσηλεύτριας Τέιτ και του γοητευτικού μα άκρως μυστήριου και σκοτεινού πιλότου Μάιλς. Όλα ξεκινούν όταν η φιλόδοξη Τέιτ μετακομίζει προσωρινά στο διαμέρισμα του αδερφού της μέχρι να τακτοποιηθεί και να βρει μια ισορροπία ανάμεσα στη πρακτική και τις μεταπτυχιακές της σπουδές. Απέναντι από το διαμέρισμα στο πολυτελές πολυώροφο κτήριο μένει ο απόμακρος Μάιλς, φίλος και συνάδελφος του αδερφού της. Η γνωριμία τους γίνεται κάτω από περίεργες συνθήκες και οδηγεί σε μία αναπόφευκτη αμοιβαία έλξη που μέλλεται να τους οδηγήσει σε μια χωρίς δεσμεύσεις συμφωνία σεξ . Οι μοναδικοί κανόνες που θέτει ο Μάιλς για να μπορέσει να λειτουργήσει η μεταξύ τους ιδιόρρυθμη σχέση είναι οι εξής• Μη ρωτάς για το παρελθόν. Μην ελπίζεις σε κοινό μέλλον. Κι ενώ στην αρχή η μεταξύ τους συμφωνία φαντάζει ως κάτι το απλό και το εύκολο μετατρέπεται σε κάτι πιο βαθύ και αληθινό, αδύνατο να καταπιεστεί. Ωστόσο, παρ’ όλες τις αποτυχημένες προσπάθειες της Τέιτ να ανακαλύψει τον άνθρωπο πίσω από τον απαθή και αδιαπέραστο Μάιλς, στοιχεία από το παρελθόν του κάνουν την εμφάνιση τους και διαταράσσουν τα πάντα.

Το μυθιστόρημα αυτό πρόκειται για μια κλασσική ρομαντική ιστορία μόνο που στη συγκριμένη περίπτωση το αναγνωστικό κοινό δεν είναι έφηβοι και νεαροί αναγνώστες, μα ενήλικες. Οι λόγοι πίσω από την αγορά του συγκεκριμένου βιβλίου ήταν η ανάγκη για ανάγνωση ενός ελαφριού μυθιστορήματος και για ακόμη μια φορά η ανάγνωση ενός βιβλίου προτού μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη, όπως μέλλεται να γίνει με το συγκεκριμένο. Ομολογώ πως η «Σκοτεινή Αγάπη» είναι το μοναδικό βιβλίο της συγγραφέως που έχω διαβάσει, μολονότι είναι ευρέως διάσημη για τα παγκοσμίως best-seller μυθιστορήματά της.

Το βιβλίο είναι ευανάγνωστο και διαβάζεται πολύ γρήγορα. Δεν εντοπίζεται καμία δυσκολία στη γραφή ή το λεξιλόγιο, ωστόσο κατά την άποψη μου ήταν ιδιαίτερη η εναλλαγή των αφηγήσεων ανάμεσα στα κεφάλαια. Τη μία στιγμή διαβάζουμε για το παρόν από τη σκοπιά της Τέιτ και την άλλη ο Μάιλς μας περιγράφει τα γεγονότα που λαμβάνουν μέρος στο σκοτεινό παρελθόν του όταν ήταν ακόμη έφηβος. Η αλήθεια είναι ότι σαν ιστορία δεν έχει αυτό το ιδιαίτερο στοιχείο που τη κάνει ξεχωριστή και αξέχαστη για τον αναγνώστη. Είναι μια απλή ιστορία αγάπης, με αρκετές σκηνές ερωτικού περιεχομένου και χιούμορ που σε διασκεδάζει και σε ξεκουράζει. Θα πρέπει να παραδεχτώ ότι στην αρχή της ανάγνωσης του το είχα υποτιμήσει, ωστόσο καθώς η ιστορία εξελισσόταν η άποψη μου φαίνεται να άλλαξε προς το καλύτερο. Η ιστορία που αφηγείται η Hoover αν και φαινομενικά απλοϊκή και ρηχή για κάποιους, κρύβει βαθύτερα μυστικά γεμάτα πόνο και συναισθήματα, που ίσως μπορούν και να συγκινήσουν τον αναγνώστη.

Όπως σημειώθηκε και προηγουμένως η «Σκοτεινή Αγάπη» είναι ένα πολύ ελαφρύ μυθιστόρημα, το οποίο ωστόσο σε διασκεδάζει και σε καμία περίπτωση δεν σε κουράζει. Θα το πρότεινα μονάχα σε όσους θέλουν να κάνουν ένα διάλειμμα από τα βαριά μυθιστορήματα χωρίς αυτό να συνεπάγεται την εγκατάλειψη της ανάγνωσης βιβλίων γενικότερα.
Ακόμη, το μυθιστόρημα αυτό θα μεταφερθεί στους κινηματογράφους και η προβολή του υπολογίζεται κάπου μέσα στο 2016.

Βαθμολογία: 2/5 Μέτριο

«Πριν έρθεις εσύ» της Jojo Moyes

Τίτλος: Πριν Έρθεις Εσύ
Συγγραφέας: Jojo Moyes
Εκδόσεις: Ψυχογιός

Η ιστορία αυτή ακολουθεί τη ζωή της Λου Κλαρκ, μιας 25χρονης σερβιτόρας με μια συνηθισμένη ζωή και ένα αγόρι που πιστεύει ότι αγαπάει. Όταν όμως αναγκάζεται να χάσει τη δουλειά της, οι ισορροπίες στη ζωή της χάνονται και ο κόσμος όπως εκείνη τον γνωρίζει κλονίζεται. Μη έχοντας πολλές επιλογές και προοπτικές προσλαμβάνεται ως βοηθός του τετραπληγικού Γουίλ Τρέινορ. Ο Γουίλ ξέρει πως η γεμάτη και περιπετειώδη ζωή του μέχρι τώρα έχει λάβει τέλος, πως η αναπηρία του τον έχει καταδικάσει σε μια αιώνια φυλακή που οι γύρω του δεν φαίνονται να αναγνωρίζουν. Παρά τις προσπάθειες της οικογένειας του να τον κρατήσουν στη ζωή ο Γουίλ έχει αποφασίσει να βάλει τέλος στο μαρτύριο του, όσο περνάει ακόμη από το χέρι του. Αυτό, όμως, που δεν έχει υπολογίσει είναι η εισβολή της γεμάτης ενέργεια Λου στη ζωή και το μάταιο κόσμο του. Η γνωριμία αυτή θα αποτελέσει κομβικό σημείο για τους δύο ήρωες, των οποίων οι ζωές μέλλεται να αλλάξουν μια για πάντα.

Δίχως αμφιβολία πρόκειται για ένα υπέροχο, μα συνάμα σπαρακτικό μυθιστόρημα που συγκινεί και μαγνητίζει τον αναγνώστη από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Η Moyes μας δίνει μια γεύση του πώς είναι να ζει κανείς με αναπηρία, τα προβλήματα που τη συνοδεύουν, όπως επίσης και τις σκέψεις που βασανίζουν ένα άτομο στη προκειμένη κατάσταση. Η συγγραφέας δεν περιορίζεται μονάχα στους δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας μα προσθέτει και αφηγήσεις δευτερευόντων χαρακτήρων δημιουργώντας ποικιλία στη ροή της ιστορίας. Πρόκειται για μια εξιστόρηση που δεν ωραιοποιεί την αναπηρία ή τα προβλήματα της, παρουσιάζει τη πραγματική μορφή της και τις ωμές της αλήθειες. Οι χαρακτήρες της είναι πανέμορφα πλασμένοι, διαφορετικοί μεταξύ τους, μοναδικοί με το δικό τους τρόπο. Δεν χωράει αμφιβολία ότι πρόκειται, όπως σημειώνει και η ίδια η συγγραφέας, για μια ιστορία αγάπης, απλής ανόθευτης, βαθιάς αγάπης.

Το βιβλίο στο σύνολο του είναι πολύ καλογραμμένο. Δεν υπάρχει καμία δυσκολία στην ανάγνωση του, χωρίς αυτό να υπονοεί ότι είναι πρόχειρα και απλοϊκά γραμμένο. Κατά την άποψη μου ανήκει σε αυτά τα μυθιστορήματα που σε μαγνητίζουν από την αρχή κιόλας, καθιστώντας εξαιρετικά δύσκολο να τα αφήσεις στη μέση. Όπως θα διαπιστώσετε και μόνοι σας διαβάζεται πολύ γρήγορα και ευχάριστα, όσο ευχάριστα μπορεί βέβαια να διαβαστεί ένα βιβλίο που σε διαλύει συναισθηματικά. Αν έχετε χρόνο στα χέρια σας μπορείτε να το διαβάσετε ακόμη και μέσα σε μία μέρα παρά τη σχετικά μεγάλη του έκταση.

Όπως ανέφερα και προηγουμένως δεν τίθεται ζήτημα ότι αποτελεί ένα υπέροχο λογοτεχνικό δημιούργημα, ωστόσο θα πρέπει να τεθεί μια προειδοποίηση, η οποία στη δική μου περίπτωση δεν με εμπόδισε να αγοράσω το βιβλίο και να το διαβάσω λαίμαργα και ούτε πιστεύω ότι θα εμποδίσει κι εσάς. Η ιστορία θίγει περίτεχνα ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, προβάλλοντας σε κάθε κεφάλαιο το ανθρώπινο σθένος, το κουράγιο και τη δύναμη που μπορεί να δείξει όχι μόνο αυτός που βρίσκεται σε κατάσταση αναπηρίας αλλά και οι γύρω του, με αποτέλεσμα να αγγίζει κάθε αναγνώστη. Τα δάκρυα είναι αναπόφευκτα από την αρχή κιόλας, κάτι που ομολογώ δεν έχω βιώσει στο παρελθόν με άλλα βιβλία. Είναι σχεδόν αδύνατο να παραμείνει κανείς απαθής και ασυγκίνητος καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας και όχι μονάχα στο τέλος.

Παρόλο που η ιστορία με «τσάκισε» συναισθηματικά χαίρομαι ιδιαίτερα που βρίσκεται στη προσωπική μου βιβλιοθήκη και ανήκει σε ένα από τα αναγνώσματά μου. Σε καμία περίπτωση το αναγνωστικό κοινό του βιβλίου δεν περιορίζεται μονάχα στο γυναικείο φύλο, όπως είπα και προηγουμένως αποτελεί ιστορία αγάπης, ενός πανανθρώπινου συναισθήματος και παρά τον συναισθηματικό «Γολγοθά» αξίζει να το διαβάσετε και να το αγαπήσετε όπως το λάτρεψε τόσος κόσμος.

Ακόμη να προσθέσω ότι το βιβλίο θα μεταφερθεί στους κινηματογράφους με τον ομώνυμο πρωτότυπο τίτλο “Me before You” τον Ιούνιο του 2016 με πρωταγωνιστές τους Emilia Clarke και Sam Claflin. Προσοχή• άκρως συναισθηματικό trailer!

Βαθμολογία: 5/5 Υπέροχο!!

«Forgive me, Leonard Peacock» του Matthew Quick

Τίτλος: Forgive Me, Leonard Peacock
Συγγραφέας: Matthew Quick
Εκδόσεις: Headline

Αν σας αρέσει η μεταφρασμένη λογοτεχνία, όπως κι εμένα άλλωστε, τότε έχετε παρατηρήσει ότι ένα πολύ συχνό και γνωστό πρόβλημα είναι η τεράστια ποικιλία ξενόγλωσσων βιβλίων στην αγορά χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι όλα έχουν μεταφραστεί, μεταφράζονται ή θα μεταφραστούν στα ελληνικά. Μολονότι η πλειοψηφία των αναγνωστών γνωρίζει την αγγλική γλώσσα, η ανάγνωση ενός μυθιστορήματος στα αγγλικά φαντάζει λιγάκι τρομακτική και επίφοβη στην αρχή. Πολλοί από εμάς σκεφτόμαστε ίσως ότι η ανάγνωση του δεν θα μας επιφέρει την ίδια αίσθηση που θα είχαμε διαβάζοντας το ίδιο βιβλίο στα ελληνικά, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Αν η γνώση των αγγλικών σας είναι σχετικά καλή, δίχως να συμπεριλαμβάνω εκλεπτυσμένο λεξιλόγιο και περίεργες εκφράσεις, και το βιβλίο φυσικά είναι ενδιαφέρον και καλογραμμένο τότε δεν θα έχετε κανένα απολύτως πρόβλημα και θα το ευχαριστηθείτε σαν να ήταν στα ελληνικά.

Η ιστορία μας αφορά τον νεαρό Leonard Peacock, ο οποίος την ημέρα των δέκατων όγδοων γενεθλίων του αποφασίζει, αφού παραδώσει δώρα αποχαιρετισμού στους τέσσερις ανθρώπους που σήμαιναν πολλά γι’ αυτόν, να σκοτώσει τον συμμαθητή του Asher Bale και να αυτοκτονήσει. Ο Leonard έχει υποφέρει πολύ παρά το νεαρό της ηλικίας του, ο πατέρας του είναι πρώην μέλος ροκ συγκροτήματος με θέματα ναρκωτικών του οποίου η τύχη αγνοείται και η μητέρα του, την οποία ποτέ δεν αποκαλεί «μαμά», τον έχει παρατήσει μόνο του στο New Jersey για να δουλεύει στη Νέα Υόρκη ως σχεδιάστρια μόδας παρέα με τον Γάλλο εραστή της. Ο Leonard πάντοτε ένοιωθε αποξενωμένος, περίεργος συγκριτικά με τα υπόλοιπα παιδιά, με τους υπόλοιπους ανθρώπους γενικά. Οι συμμαθητές του στο σχολείο τον αντιμετωπίζουν ως φρικιό και αυτό που ο Asher του έκανε του κατέστρεψε τη ζωή όπως την ξέρει. Στο μυαλό του είναι το τέλειο σχέδιο, θα απαλλάξει τον κόσμο από έναν απαίσιο άνθρωπο όπως είναι ο Asher, θα ηρεμήσει ο ίδιος επιτέλους και θα τιμωρήσει τη μητέρα του με τύψεις, αν είναι ικανή να νοιώσει.

Η ιστορία φαντάζει ίσως ως μια ακόμη υπόθεση σχολικού τραμπουκισμού με ελάχιστες αποκλείσεις από τις συνήθεις κι όμως είναι πολλά περισσότερα. Το βιβλίο περιέχει προβληματισμούς σχετικά με τη ζωή, την ενηλικίωση, την ευτυχία, το μέλλον και τη διαφορετικότητα. Μέσα από την πρωτοπρόσωπη αφήγηση ο Quick μας βάζει μέσα στο μυαλό ενός δεκαοχτάχρονου αγοριού με ανησυχίες σχετικά με το μέλλον του, το αν αξίζει τελικά να ζει κανείς για να μεγαλώσει σε ένα αδιάφορο και μίζερο «ενήλικο» κόσμο. Τα πρόσωπα που ο Leonard θέλει να τιμήσει με τα δώρα του, ένας ηλικιωμένος γείτονας που τρελαίνεται για ταινίες του Humphrey Bogart, ένας ξεχωριστός καθηγητής ιστορίας, ένας ταλαντούχος βιρτουόζος βιολιστής και η κόρη ενός πάστορα, αποτελούν από μόνα τους τέσσερις διαφορετικές ιστορίες, τέσσερις διαφορετικούς κόσμους ασυνήθιστα κατασκευασμένους. Οι χαρακτήρες του είναι τόσο προσεκτικά πλασμένοι που είναι σχεδόν αδύνατο να μην τους αγαπήσεις. Ακόμη και οι αντιπαθητικοί ξεχωρίζουν, έχουν τύπο και αποκλείουν πολύ από τα κλασικά πρότυπα των «κακών» στις ιστορίες.

Ο τρόπος γραφής του Quick είναι απίστευτα διασκεδαστικός, δεν κουράζει ακόμη κι όταν μιλάει για φιλοσοφικά θέματα, ενώ αξιοσημείωτες είναι η υποσημειώσεις που εμπεριέχει σε κάθε σχεδόν σελίδα, όχι ως επεξήγηση του συγγραφέα, αλλά του ίδιου του Leonard, κάνοντας έτσι την ανάγνωσή του ακόμη πιο διασκεδαστική και ενδιαφέρουσα. Στην έκταση του το βιβλίο είναι σχετικά μικρό και ευανάγνωστο, διαβάζεται σε χρόνο μηδέν με μεγάλη ευχαρίστηση.

Κατά τη γνώμη μου είναι ένα μυθιστόρημα περισσότερο για ενήλικους αναγνώστες, κυρίως λόγω των βαθύτερων θεμάτων που θίγει, που εντοπίζονται ευκολότερα και αναλύονται διαφορετικά από έναν μεγαλύτερο, χωρίς αυτό να σημαίνει τον αποκλεισμό νεότερων αναγνωστών. Είναι ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα κατά την άποψη μου, ελαφρύ, μα πλούσιο σε στοχασμούς. Προσωπικά ήταν το έναυσμα για την ανάγνωση κι άλλων βιβλίων του ίδιου συγγραφέα, όπως το μυθιστόρημα «Η καλή τύχη του εδώ και τώρα» που θα κυκλοφορήσει αυτό το μήνα (Φεβρουάριος 2016) μεταφρασμένο στα ελληνικά από τον εκδοτικό οίκο Ίκαρος.

Βαθμολογία: 4,8/5 Μαγευτικό!!

 

«Πες μου μια ιστορία πριν φύγεις» της Cecelia Ahern

Τίτλος: Πες μου μια ιστορία πριν φύγεις
Συγγραφέας: Cecelia Ahern
Εκδόσεις: Διόπτρα

Η Κίτυ Λόγκαν είναι μια φιλόδοξη δημοσιογράφος της τηλεόρασης ζώντας το όνειρο της, μέχρι τη στιγμή που βγάζει ζωντανά στον αέρα την ιστορία δύο έφηβων κοριτσιών και του δασκάλου τους που συγκλονίζει και ταράζει το κοινό και τους καλεσμένους της. Η καριέρα της νεαρής δημοσιογράφου αρχίζει σιγά σιγά να διαλύεται και ο κόσμος την απαξιώνει. Μέσα στην απόγνωση της στρέφεται και πάλι στη διευθύντρια του περιοδικού και μέντορα της, Κόνστανς Ντιμπουά, η οποία μετά από λίγες μέρες χάνει τη μάχη με τον καρκίνο. Η ζωή της Κίτυ φαίνεται να διαλύεται μπροστά στα μάτια της, η καριέρα της γίνεται στάχτη σταδιακά, ενώ το πένθος για την αγαπημένη της σύμβουλο και φίλη την κατακλύζει. Όλα φαίνονται να καταρρέουν όταν η νεαρή δημοσιογράφος βρίσκει μια λίστα αποτελούμενη από εκατό ονόματα ανθρώπων που η Κόνστανς ήθελε να χρησιμοποιήσει για την τελευταία της ιστορία αλλά δεν πρόλαβε. Η Κίτυ πρέπει να ανακαλύψει τις ιστορίες των ανθρώπων στη λίστα και το συνδετικό κρίκο ανάμεσα τους για να ολοκληρώσει αυτό που δεν κατάφερε η Κόνστανς. Με αφετηρία μια λίστα με ονόματα η ηρωίδα μας ξεκινά ένα ταξίδι, που ενώ φαντάζει ως μια προσπάθεια για να διορθώσει τα πάντα, καταλήγει ως ένα ταξίδι λύτρωσης.

Η Cecelia Ahern κατάφερε να γράψει ένα ακόμη μαγευτικό μυθιστόρημα, έναν ύμνο στον άνθρωπο, στις δεύτερες ευκαιρίες και την αγάπη. Το βιβλίο αποτελείται από μικρότερες ιστορίες, οι οποίες προκύπτουν στη προσπάθεια της Κίτυ να γνωρίσει τα άτομα της λίστας και να λύσει το αίνιγμα της. Η ιστορία είναι πλούσια με ανομοιογενείς χαρακτήρες, με διαφορές ηλικιακές, κοινωνικές και φυλετικές, πρόκειται για ανθρώπους από διαφορετικούς επαγγελματικούς κλάδους και μέρη. Παρά την ετερογένεια των χαρακτήρων της δεν παύουν να είναι καθημερινοί άνθρωποι, δίχως κάποια ιδιαίτερη διάκριση στην κοινωνία όπου ζουν, αόρατοι για τους περισσότερους. Μέσα από την επιλογή αυτών των διαφορετικών προσωπικοτήτων η συγγραφέας μας δείχνει πόση ιδιαιτερότητα και μαγεία υπάρχει εκεί που κανείς δεν κοιτάει. Ιστορίες γεμάτες ανθρωπιά, πάθος για τη ζωή, καλοσύνη και αγάπη που μας κάνουν να ταυτιζόμαστε με τους πρωταγωνιστές τους.

Πρόκειται αναμφίβολα για ένα ακόμη υπέροχο βιβλίο της συγγραφέως. Η γραφή της είναι απλή μα εκλεπτυσμένη, κάνει την ανάγνωση του βιβλίου πιο ευχάριστη και γρήγορη. Θα το πρότεινα σε όλους τους αναγνώστες ανεξαρτήτως ηλικίας ή φύλου. Είναι ένα βιβλίο που δεν σε αφήνει ανεπηρέαστο, συγκινεί και μαγεύει κάθε αναγνώστη. Αν θέλετε να διαβάσετε κάτι που θα σας συγκινήσει και θα σας προβληματίσει με τον καλύτερο πιθανό τρόπο τότε διαβάστε αυτό!

Βαθμολογία: 4,8/5 Υπέροχο!

 

«Δήλωση Αποποίησης» της Renée Knight

Τίτλος: Δήλωση Αποποίησης
Συγγραφέας: Renée Knight
Εκδόσεις: Ψυχογιός

Η Κάθριν έχει έναν υπέροχο σύζυγο, μια προσοδοφόρα δουλειά που της αρέσει και είναι καλή σ’ αυτή κι ένα παρελθόν που θέλει να ξεχάσει. Έχοντας πρόσφατα μετακομίσει σε ένα νέο μικρότερο διαμέρισμα με τον σύζυγο της τώρα που ο γιος της έχει πλέον μεγαλώσει αρκετά για μένει μόνος του, παρατηρεί την ύπαρξη ενός βιβλίου στο κομοδίνο της που δεν αναγνωρίζει. Δεν καταφέρνει να διαβάσει ούτε το μισό όταν συνειδητοποιεί πως το βιβλίο μιλάει για εκείνη, περιγράφει με γλαφυρότητα και λεπτομέρειες ένα περιστατικό που είχε συμβεί χρόνια πίσω, ένα γεγονός που πάλεψε να κρατήσει κρυφό από όλους όλα αυτά τα χρόνια. Πρόκειται για μια ιστορία εκδίκησης, για την ανάγκη λύτρωσης, μια ιστορία για τα καλά κρυμμένα μυστικά και το πώς πολλές φορές ένα συμβάν μπορεί να αλλάξει τη ζωή των ανθρώπων που αγαπάμε ριζικά.

Αν είστε φανατικοί οπαδοί των ψυχολογικών θρίλερ με ανατροπές και αγωνία στο τέλος κάθε κεφαλαίου, τότε σίγουρα θα πρέπει να του ρίξετε μια ματιά. Η αφήγηση μοιράζεται ανάμεσα στη Κάθριν κι έναν μυστηριώδη ηλικιωμένο, δημιουργώντας έτσι μια ενδιαφέρουσα εναλλαγή στην ανάγνωση, ενώ παράλληλα παρατηρείται χρονική απόσταση μεταξύ των δύο αφηγήσεων στην αρχή η οποία φαίνεται να μειώνεται καθώς προχωράμε στην ιστορία ωσότου τελικά μηδενίζεται και ενώνει τις δύο αφηγήσεις. Η Knight καταφέρνει να δημιουργήσει μια άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία με ένα τέλειο σχέδιο εκδίκησης γεμάτο ανατροπές, χωρίς να ξεφεύγει από τα όρια του λογικού και να κουράζει τον αναγνώστη. Οι χαρακτήρες της είναι πλασμένοι με τέτοιο τρόπο που αλλάζουν συνεχώς την άποψη του αναγνώστη, δεν υπάρχουν «καλοί» και «κακοί», οι χαρακτήρες της είναι καθημερινοί άνθρωποι ρεαλιστικά πλασμένοι, με πάθη, λάθος επιλογές, αμαρτίες και ανάγκη για λύτρωση.

Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα είναι αρκετά μικρό σε έκταση συγκριτικά πάντοτε με τα περισσότερα του είδους του και ευκολοδιάβαστο. Οι χαρακτήρες είναι περιορισμένοι και συγκεκριμένοι, ο αναγνώστης δεν μπερδεύεται, ούτε αποπροσανατολίζεται με τη τροπή και την εξέλιξη της ιστορίας. Άμα θέλετε να διαβάσετε ένα σχετικά ανάλαφρο ψυχολογικό θρίλερ ή είστε νέος ακόμη στο συγκεκριμένη κατηγορία βιβλίου και θέλετε να δοκιμάσετε κάτι καινούργιο σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Βαθμολογία: 4/5  Πολύ καλό

 

«Απαγορευμένο» της Tabitha Suzuma

Τίτλος: Απαγορευμένο

Συγγραφέας: Tabitha Suzuma

Εκδόσεις: Χρυσαλλίδα

Αν ποτέ σκεφτήκατε να διαβάσετε ένα μυθιστόρημα αφιερωμένο σε ένα κοινωνικό φαινόμενο, ένα κοινωνικό στίγμα, ένα παγκόσμιο ταμπού που επικρατεί στις μέρες μας, τότε το Απαγορευμένο αποτελεί σίγουρα μία επιλογή. Το βιβλίο αυτό περιγράφει την ιστορία μιας διαλυμένης οικογένειας του Λονδίνου, αποτελούμενη από έναν πατέρα που έχει εγκαταλείψει τη γυναίκα και τα παιδιά του για να φτιάξει μια νέα οικογένεια αλλού, μια ανεύθυνη μητέρα εθισμένη στο αλκοόλ που αδιαφορεί για τη μοίρα των παιδιών της και τέλος πέντε «ορφανά» που αναγκάζονται να ζουν και να συντηρούνται μόνα τους με το φόβο της πρόνοιας να ελλοχεύει. Οι κύριοι πρωταγωνιστές της ιστορίας είναι ο δεκαεφτάχρονος αγοραφοβικός Λόχαν και η πανέμορφη δεκαεξάχρονη Μάγια, τα μεγαλύτερα αδέρφια της οικογένειας, τα οποία έχουν αναλάβει τη φροντίδα των υπόλοιπων παιδιών και την ομαλή λειτουργία του νοικοκυριού. Τα δύο αδέρφια ανάμεσα στις εργασίες του σχολείου, τη φροντίδα του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών αποκτούν συναισθήματα ο ένας για τον άλλον, που ξεπερνούν κάθε κοινωνικά αποδεκτό κανόνα. Τα αμοιβαία αυτά συναισθήματα, παρά τη πίεση που οι δύο έφηβοι τους ασκούν για να αποτρέψουν αυτό που ραγδαία και επιθετικά ανθίζει μέσα τους, δυναμώνουν και εξελίσσονται σε κάτι πολύ δυνατό και επικίνδυνο.

Παρόλο που σπάνια διαβάζω ρομαντικά μυθιστορήματα, η ανάγνωση του συγκεκριμένου ήταν αναμφισβήτητα μια εντελώς διαφορετική και ξεχωριστή εμπειρία. Η επιλογή αυτού του βιβλίου βασίζεται εξ’ ολοκλήρου στη πρωτοτυπία του αντικειμένου του, καθώς και στη προσωπική μου περιέργεια. Η αιμομιξία είναι ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά στίγματα, θεωρείται από τις κοινωνίες παντού στον κόσμο ως ανωμαλία, μίασμα και ντροπή για όσους την επιδιώκουν. Είναι από τα λίγα φαινόμενα για τα οποία το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού συμφωνεί και το αντιμετωπίζει ως μη ιατρικά και κοινωνικά αποδεκτό. Ωστόσο, η Suzuma τολμά όχι μόνο να θίξει αυτό το θέμα, αλλά και να αφηγηθεί μια ιστορία από τη μεριά δύο συγγενών που ερωτεύονται.

Η ιστορία πέρα από τη πρωτοτυπία του αντικειμένου της διαφέρει κατά την άποψη μου κι ως προς τη πορεία της. Σε αντίθεση με πολλά βιβλία όπου η ιστορία ξεκινά ομαλά, εντείνεται σταδιακά για να κορυφωθεί στη συνέχεια ωσότου να φτάσει στο τέλος της, το Απαγορευμένο δίνει την εντύπωση ημερολογίου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και η μορφή του ανταποκρίνεται σε αυτή την αίσθηση. Οι εναλλάξ αφηγήσεις των δύο πρωταγωνιστών αφορούν την καθημερινότητα της οικογένειας και τα προβλήματα που αυτή αντιμετωπίζει καθ’ όλη τη πορεία της ιδιόμορφης σχέσης τους. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε η αδυναμία μου να προβλέψω το τέλος της ιστορίας, καθώς επίσης και το αναπάντεχο και δυνατό τέλος που ακολούθησε.

Η πραγματική πρόκληση αυτού του βιβλίου, κατά την άποψη μου, είναι η ανοιχτόμυαλη ανάγνωση του, απαλλαγμένη -όσο γίνεται- από προκαταλήψεις. Κατά την ανάγνωση του πολλές φορές λησμονούσα ότι πρόκειται για περίπτωση αιμομιξίας και θαρρείς πως διάβαζα για δύο νεαρά άτομα που αγαπιούνται ανιδιοτελώς. Υποθέτω πως η συγγραφέας του ήθελε να κάνει τους αναγνώστες της να αποδεσμευτούν έστω και προσωρινά από τα στερεότυπα που φέρουν και να δεχτούν πιο ελεύθερα και ανοιχτά το βιβλίο αυτό, ως μια ιστορία αγάπης, χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι παρουσιάζει την αιμομιξία ως κάτι το φυσιολογικό και το κοινωνικά αποδεκτό.

Ωστόσο, αυτό που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση έχοντας πλέον διαβάσει το βιβλίο είναι η ανάδειξη της οικογένειας ως κάτι το ιερό, κάτι που πρέπει πάντα να προηγείται όλων των άλλων και να προστατεύεται ανεξαρτήτως των συνθηκών, όσο παράδοξο και οξύμωρο μπορεί να φαίνεται. Αυτό που παρέμεινε σταθερό μέχρι το τέλος του βιβλίου, παρά την εξέλιξη της ιστορίας, ήταν η σημαντικότητα του θεσμού της οικογένειας. Τόσο μέσα από τα προβλήματα ενός διαλυμένου σπιτικού, όσο και από την αστείρευτη αγάπη και την ενότητα ανάμεσα στα πέντε αδέρφια, εξυμνείται και προβάλλεται ο θεσμός ως κάτι το ιερό και απαραβίαστο, κάτι για το οποίο δεν σταματάς να παλεύεις.

Τέλος, θα πρότεινα αυτό το βιβλίο σε αυτούς που θα τολμήσουν την ανάγνωση του με καθαρό μυαλό για να μπορέσουν να λάβουν όσα έχει να τους προσφέρει, δίχως φόβο και άρνηση. Σίγουρα είναι κάτι το διαφορετικό, αποκλείει από τα συνηθισμένα αναγνώσματα για ευνόητους λόγους, μα αποτελεί μια ξεχωριστή εμπειρία που δεν σε αφήνει αδιάφορο.

Βαθμολογία: 4/5 Πολύ καλό!

«Δεκατρία Γιατί» του Jay Asher

Τίτλος βιβλίου: Δεκατρία Γιατί

Συγγραφέας: Jay Asher

Εκδόσεις: Πατάκη

Σ’ένα Λύκειο στο Κρέσμοντ μια μαθήτρια εν ονόματι Χάννα αυτοκτονεί, ενώ κανείς δε φαίνεται να γνωρίζει το πώς και το γιατί. Η ιστορία ξεκινά όταν λίγες εβδομάδες μετά ο νεαρός Κλέυ βρίσκει ένα δέμα στο κατώφλι του σπιτιού του με το όνομα του αναγραμμένο πάνω του. Το δέμα δεν έχει αποστολέα παρά μόνο παραλήπτη και περιέχει επτά κασέτες με νούμερα σε κάθε πλευρά τους, από το ένα έως το δεκατρία. Οι κασέτες αυτές έχουν ηχογραφηθεί από τη Χάννα, τη πρώην συμμαθήτρια και κρυφό του έρωτα, πριν πεθάνει. Οι κασέτες αυτές σύμφωνα με τη Χάννα περιέχουν όλους τους λόγους που την οδήγησαν στο να αφαιρέσει την ίδια της τη ζωή. Κάθε πλευρά της κασέτας, κάθε νούμερο αντιστοιχεί και σ’ένα άτομο, ένα λόγο, ένα παραπάνω βήμα που την οδήγησε στο χαμό της. Οι παραλήπτες αποτελούν κομμάτι της κασέτας, ρόλος τους είναι να τις ακούσουν μέχρι το τέλος και να τις μεταβιβάσουν στον αμέσως επόμενο στη κατάταξη. Ο Κλέυ μη μπορώντας να κάνει αλλιώς περνά μία ολόκληρη μέρα διασχίζοντας τους δρόμους της πόλης με οδηγό τη φωνή της Χάννα, κάνοντας βόλτες στα μέρη που άλλαξαν για πάντα τη ζωή της.

Θα ήταν άδικο αν λέγαμε πως το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν απλώς ένα καλό μυθιστόρημα, όταν φανερά είναι πολλά περισσότερα. Αν και μικρό σε μέγεθος και έκταση, το περιεχόμενο του είναι πλούσιο σε προβληματισμούς, σκέψεις, συναισθήματα, μα κυρίως σε μαθήματα ζωής. Τα γεγονότα που περιγράφει η Χάννα και τα οποία την οδήγησαν στην αυτοκτονία της φαντάζουν ίσως μικρά και ασήμαντα συγκριτικά με όλα αυτά που διαβάζουμε σε άλλες ιστορίες ή ακούμε στη τηλεόραση. Ο Asher δεν χρησιμοποιεί μεγάλα και εμφανή συμβάντα για να δείξει πως κάποιες φορές το παραμικρό γεγονός μπορεί να επηρεάσει τη ζωή μας σε βαθμό που οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν.

Το στοιχείο της ενδοσχολικής βίας είναι διάχυτο στην ιστορία, μας υπενθυμίζει ότι το πρόβλημα εξακολουθεί να υφίσταται, ενώ ταυτόχρονα δείχνει μια διαφορετική πλευρά του. Περιγράφει το πώς πολλά και διαφορετικά άτομα, ανεξαρτήτως φύλου ή ηλικίας, κατάφεραν με διαφορετικούς τρόπους να πετύχουν το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα, να σπάσουν ένα άτομο τόσο πολύ που τίποτα πια να μη μπορεί να το επαναφέρει.

Η γραφή του είναι απλή, μα εξαιρετικά πρωτότυπη και μοναδική, χωρίς καμία αμφιβολία δεν έχω διαβάσει κάτι παρόμοιο. Μας βάζει ολοκληρωτικά μέσα στο τρόπο σκέψης και ψυχοσύνθεσης των χαρακτήρων. Η ανάγνωση του ήταν απολαυστική, ωστόσο από την αρχή κιόλας του βιβλίου ένα έντονο συναίσθημα ένοιωσα να με πλακώνει στο στήθος, ένα συναίσθημα που άργησε να φύγει ακόμη και μετά την ανάγνωση του. Μολονότι γνωρίζουμε από την αρχή πως η ηρωίδα έχει πεθάνει στο τέλος του βιβλίου αδυνατούσα να κρατήσω τα δάκρυα μου, ενώ το συναίσθημα της λύπης και της απώλειας με κατέκλυζε.

Τέλος, θα πρότεινα αυτό το βιβλίο σε όλους, ενώ πιστεύω ακράδαντα πως θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία σε όλες τις ηλικίες. Είναι ένα δυνατό μυθιστόρημα, μια ιστορία τόσο υπαρκτή και καθημερινή που ταρακουνάει και προβληματίζει έντονα κάθε αναγνώστη. ο Jay Asher κατάφερε να διηγηθεί μια ιστορία με εξαιρετική μαεστρία ενώ ταυτόχρονα ενημερώνει τον κόσμο, μικρούς και μεγάλους σχετικά με την αυτοκτονία, περνώντας μηνύματα ελπίδας για περιθώρια βελτίωσης. Αναμφισβήτητα αποτελεί ένα βιβλίο που απευθύνεται τόσο σε «αυτούς» που σκέφτηκαν την αυτοκτονία ως την έσχατη και μοναδική τους επιλογή για να λυτρωθούν, όσο και σε όλους τους «άλλους» που τους περιβάλλουν να ενεργήσουν όσο είναι νωρίς, γιατί πάντα υπάρχει τρόπος.

Βαθμολογία: 5/5 Εξαιρετικό

«Το Πέμτο Κύμα» του Rick Yancey

Τίτλος βιβλίου: Το 5^ο Κύμα

Συγγραφέας: Rick Yancey

Εκδόσεις: Πατάκη

 

Η αγορά του συγκεκριμένου μυθιστορήματος όχι μόνο ήταν προγραμματισμένη αλλά και εξυπηρέτησε έναν αρκετά μεγάλο- για μένα τουλάχιστον- σκοπό. Πριν από περίπου ένα μήνα βρέθηκα σε αυτή τη κατάσταση, που όλοι οι βιβλιόφιλοι αναγνωρίζουν και απεχθάνονται, τη περίφημη αναγνωστική ύφεση. Μέσα σε δύο εβδομάδες η διάθεση μου για διάβασμα μειώθηκε δραματικά εξαιτίας μιας ξένης τηλεοπτικής σειράς στην οποία με μύησε μια καλή μου φίλη και την οποία λάτρεψα. Μετά από δύο εβδομάδες συνεχούς παρακολούθησης επεισοδίων τα βιβλία παραγκωνίστηκαν σε μεγάλο βαθμό, το ενδιαφέρον μου για το μυθιστόρημα που διάβαζα εκείνη τη περίοδο εξατμίστηκε σαν τον καυτό αέρα, ενώ η έλλειψη συγκέντρωσης καθιστούσε την ανάγνωση ολοένα και πιο δύσκολη. Όσο περνούσαν οι μέρες η κατάσταση αυτή με ενοχλούσε όλο και περισσότερο, έτσι αποφάσισα πως ο μοναδικός τρόπος για να ξεφύγω από αυτή την αναγνωστική αδράνεια ήταν να βρω ένα ενδιαφέρον βιβλίο που θα με ταρακουνήσει και θα με απελευθερώσει από τούτα τα δεσμά μου. Μια γρήγορη, μα προσεκτική ματιά στα ράφια μου, κι όμως κανένα από τα βιβλία που φιλοξενούν δεν ήταν κατάλληλο γι’αυτό το σκοπό. Κατέληξα, λοιπόν, πως ο μοναδικός τρόπος ήταν να αγοράσω ένα νέο βιβλίο που θα με συνεπάρει.

Το βιβλίο αυτό ήταν «Το Πέμπτο Κύμα». Η ιστορία αφορά μια δεκαεξάχρονη κοπέλα τη Κάσσι, η οποία προσπαθεί να επιβιώσει έτσι ώστε να καταφέρει να βρει τον μικρό της αδερφό και να τηρήσει με αυτό τον τρόπο την υπόσχεση που του είχε δώσει όταν τον πήραν μακριά της. Η περιπέτεια της νεαρής Κάσσι τοποθετείται σε έναν κόσμο όπου μια εξωγήινη ναυαρχίδα εμφανίζεται από το πουθενά και αιωρείται στην ατμόσφαιρα. Οι εξωγήινοι Άλλοι, όπως τους αποκαλούν, δεν κάνουν την εμφάνιση τους παρά μόνο τους παρακολουθούν, όταν ξαφνικά ξεσπούν τα πρώτα κύματα με σκοπό την εξαφάνιση του ανθρώπινου γένους από το πρόσωπο της Γης. Το πρώτο κύμα είναι η κοπή του ρεύματος παντού στον κόσμο, το δεύτερο κύμα είναι οι πλημμύρες, το τρίτο ένας θανάσιμος υιός που θερίζει τους πάντες και το τέταρτο οι Σιγαστήρες, εξωγήινοι δολοφόνοι με ανθρώπινη μορφή. Η Κάσσι στη προσπάθεια της να επιστρέψει στον αδερφό της γνωρίζει τον Ίβαν, ο οποίος τη βοηθάει στο ταξίδι της αυτό, ενώ σιγά σιγά αποκαλύπτεται η αλήθεια για τη πραγματική φύση των εξωγήινων πλασμάτων και τα αληθινά τους σχέδια.

Το βιβλίο αυτό απέχει πολύ από το είδος των μυθιστορημάτων που διαβάζω συνήθως για πολλούς και διάφορους λόγους. Καταρχάς ανήκει στη κατηγορία των βιβλίων επιστημονικής φαντασίας, ενώ βασικό αντικείμενο της ιστορίας είναι οι εξωγήινοι. Μολονότι τα δύο αυτά στοιχεία σε κάποια άλλη περίπτωση θα με είχαν απωθήσει, το συγκεκριμένο βιβλίο αποδείχθηκε απίστευτα καλό και εκπληκτικά καλογραμμένο. Παρόλο που η ιστορία αφορά μια εξωγήινη εισβολή, σε καμία περίπτωση δεν συγκαταλέγεται στη κατηγορία των υπόλοιπων κλισέ εξωγήινων βιβλίων και αυτό είναι κατά τη γνώμη μου το καλύτερο κομμάτι σχετικά με αυτό. Η πραγματικότητα που έχει δημιουργήσει ο Yancey καταφέρνει να είναι τόσο κοντά σε αυτό που ζούμε, διατηρώντας παράλληλα το στοιχείο της φαντασίας σε σωστές δοσολογίες. Ενώ το βιβλίο διαπραγματεύεται ένα θέμα γνωστό και συνηθισμένο καταφέρνει να σε συνεπάρει από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Η ιστορία δεν κουράζει καθόλου τον αναγνώστη, αντιθέτως εντείνει το ενδιαφέρον και την αγωνία σε κάθε κεφάλαιο.

Η γραφή του Yancey είναι υπέροχη. Το βιβλίο όχι μόνο είναι ευκολοδιάβαστο, αλλά συνδυάζει το εκλεπτυσμένο λεξιλόγιο με το σύγχρονο γλωσσικό κώδικα, καθιστώντας το ιδιαίτερα διασκεδαστικό. Η ιστορία συνδυάζει αρμονικά τη περιπέτεια μαζί με τα στοιχεία της οικογένειας, της απώλειας, του νεανικού έρωτα, της πρόωρης και αναγκαίας ενηλικίωσης, καθώς και διάφορων φιλοσοφικών υπαρξιακών ερωτημάτων, όπως τί είναι τελικά αυτό που μας καθιστά ανθρώπους.

Το «Πέμπτο Κύμα» αποτελεί το πρώτο από τα δύο βιβλία της σειράς, ενώ το δεύτερο «Infinite Sea» δεν έχει μεταφραστεί ακόμη στα ελληνικά. Επιπρόσθετα, το πρώτο βιβλίο θα μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη τον Ιανουάριο του 2016 με τον ομώνυμο τίτλο.

 

Βαθμολογία: 4,8/5 Πάρα πολύ καλό