Τίτλος: Furiously Happy: A funny book about horrible things
Συγγραφέας: Jenny Lawson
Εκδόσεις: Picador
Την αλλαγή στα μέχρι τώρα μυθιστορήματα κάνει το συγκεκριμένο βιβλίο το οποίο ανήκει στη κατηγορία της βιογραφίας και συγκεκριμένα της αυτοβιογραφίας. Το βιβλίο αυτό μου έκανε εντύπωση τόσο από το υπέροχο εξώφυλλο του, το οποίο απεικονίζει ένα εκστασιασμένο ρακούν σε μια βροχή από κομφετί, αλλά και από το περιεχόμενο του, όμοιο του οποίου δεν έχω συναντήσει σε παρελθοντικά μου διαβάσματα.
Η συγγραφέας περιγράφει περιστατικά από τη παιδική της ηλικία, τη ζωή της σε μια φτωχική αγροτική οικογένεια του Τέξας, μιλάει για την υπερβολική αγάπη της για τα ταριχευμένα ζώα, με τα οποία έχει γεμίσει το σπίτι της, τις παρορμητικές και θεότρελες σκέψεις της, τον ανεξήγητο φόβο της για τις ιατρικές ρόμπες στη θέα των οποίων λιποθυμά και πάρα μα πάρα πολλά άλλα.
Στο σύνολο του είναι ένα βιβλίο που κάνει τον οποιοδήποτε να γελάει δυνατά, να παραμερίζει κάθε είδους προκαταλήψεις, τύπους και σοβαρότητες, ένα βιβλίο που σε διασκεδάζει όσο εύκολα σε ενημερώνει και σε επηρεάζει. Τα γεγονότα και οι σκέψεις της συγγραφέως που περιγράφονται μέσα σε αυτό είναι άκρως ξεκαρδιστικά σε σημείο που κάνουν τον οποιοδήποτε να αμφιβάλλει για την ειλικρίνεια της. Κανείς θα φανταζόταν πως πρόκειται για ένα άκρως καταθλιπτικό βιβλίο, γεμάτο δυσάρεστα γεγονότα, ανθρώπινο πόνο και δυστυχία, απόγνωση και ιατρικούς όρους εφόσον επικεντρώνεται στη ζωή της με ψυχικές ασθένειες. Κι όμως η Lawson καταφέρνει να πάει κόντρα σε αυτή την αντίληψη και μας δίνει ένα βιβλίο γεμάτο ατυχή γεγονότα, μέσα από τα οποία παρουσιάζει και περιγράφει το πώς είναι να ζει κανείς με ψυχικές διαταραχές, ενημερώνοντας τον αναγνώστη και δίνοντας του μια πλήρη εικόνα, δίχως ακραίους και άσκοπους συναισθηματισμούς και αυτολύπηση.
Ωστόσο, αν αφαιρέσει κανείς τα αστεία περιστατικά, τις αφελείς πράξεις και το μικρό κοπάδι από γάτες, το βιβλίο αυτό δεν παύει να έχει ως επίκεντρο του τη ζωή ενός ανθρώπου στις μέρες μας που πάσχει από κατάθλιψη και χρόνιο άγχος. Η συγγραφέας μιλάει για την απομόνωση, τον εγκλωβισμό μέσα στην ασφάλεια του σπιτιού της, που πολλές φορές δεν είναι αρκετή για να τη κάνει να νοιώσει πραγματική ασφάλεια και γαλήνη. Πρόκειται για μια καθημερινότητα γεμάτη γιατρούς, ψυχοθεραπείες και φαρμακευτικές αγωγές. Μια ζωή όχι τόσο απλή όσο ο κόσμος θέλει να πιστεύει, μια αδιαθεσία που ξεπερνιέται με μια κούπα ζεστό καφέ και ένα καλό βιβλίο.
Αξιοσημείωτο είναι το ότι πέρα από την εξιστόρηση γεγονότων που έλαβαν μέρος στο παρελθόν της συγγραφέως και αφορούν τη μέχρι τώρα ζωή της -κυρίως γύρω από τη μάχη της με τις ψυχικές διαταραχές- δίνει μεγάλη έμφαση στην ενημέρωση των αναγνωστών πάνω στο θέμα αυτό, με σκοπό την επίτευξη μιας ευρύτερης κατανόησης του προβλήματος και τη σταδιακή εξάλειψη του στίγματος του «τρελού». Η Lawson καταφέρνει να ενημερώσει τους αναγνώστες της για την ύπαρξη των ψυχικών διαταραχών, ενώ συνάμα καθησυχάζει τους πάσχοντες διαβεβαιώνοντάς τους ότι δεν είναι μόνοι τους στον αγώνα αυτό. Είναι ένα βιβλίο που δεν ανταποκρίνεται μονάχα στη κοινότητα από πάσχοντες αλλά σε ένα ευρύτερο αναγνωστικό κοινό που ενδιαφέρεται και νοιάζεται για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο αυτοσαρκασμός είναι διάχυτος στο βιβλίο, το ίδιο και το υβριστικό λεξιλόγιο και η σύγχρονη διάλεκτος. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί κλασικό παράδειγμα παραδοσιακής λογοτεχνικής γραφής, μα κάτι πλήρως διαφορετικό, συναρπαστικό, καινούργιο και πολλά υποσχόμενο.
Είναι ένα υπέροχο ανάγνωσμα, απίστευτα διασκεδαστικό, γεμάτο αλήθειες που δεν γνωρίζουμε, ή ίσως νομίζουμε ότι γνωρίζουμε. Σε κάθε περίπτωση είναι μοναδικό και αξίζει να του δώσετε μια ευκαιρία, αν θέλετε να δοκιμάσετε κάτι το διαφορετικό.
Βαθμολογία: 5/5 Μοναδικό!
A Bookworm's Nest 