«Απαγορευμένο» της Tabitha Suzuma

Τίτλος: Απαγορευμένο

Συγγραφέας: Tabitha Suzuma

Εκδόσεις: Χρυσαλλίδα

Αν ποτέ σκεφτήκατε να διαβάσετε ένα μυθιστόρημα αφιερωμένο σε ένα κοινωνικό φαινόμενο, ένα κοινωνικό στίγμα, ένα παγκόσμιο ταμπού που επικρατεί στις μέρες μας, τότε το Απαγορευμένο αποτελεί σίγουρα μία επιλογή. Το βιβλίο αυτό περιγράφει την ιστορία μιας διαλυμένης οικογένειας του Λονδίνου, αποτελούμενη από έναν πατέρα που έχει εγκαταλείψει τη γυναίκα και τα παιδιά του για να φτιάξει μια νέα οικογένεια αλλού, μια ανεύθυνη μητέρα εθισμένη στο αλκοόλ που αδιαφορεί για τη μοίρα των παιδιών της και τέλος πέντε «ορφανά» που αναγκάζονται να ζουν και να συντηρούνται μόνα τους με το φόβο της πρόνοιας να ελλοχεύει. Οι κύριοι πρωταγωνιστές της ιστορίας είναι ο δεκαεφτάχρονος αγοραφοβικός Λόχαν και η πανέμορφη δεκαεξάχρονη Μάγια, τα μεγαλύτερα αδέρφια της οικογένειας, τα οποία έχουν αναλάβει τη φροντίδα των υπόλοιπων παιδιών και την ομαλή λειτουργία του νοικοκυριού. Τα δύο αδέρφια ανάμεσα στις εργασίες του σχολείου, τη φροντίδα του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών αποκτούν συναισθήματα ο ένας για τον άλλον, που ξεπερνούν κάθε κοινωνικά αποδεκτό κανόνα. Τα αμοιβαία αυτά συναισθήματα, παρά τη πίεση που οι δύο έφηβοι τους ασκούν για να αποτρέψουν αυτό που ραγδαία και επιθετικά ανθίζει μέσα τους, δυναμώνουν και εξελίσσονται σε κάτι πολύ δυνατό και επικίνδυνο.

Παρόλο που σπάνια διαβάζω ρομαντικά μυθιστορήματα, η ανάγνωση του συγκεκριμένου ήταν αναμφισβήτητα μια εντελώς διαφορετική και ξεχωριστή εμπειρία. Η επιλογή αυτού του βιβλίου βασίζεται εξ’ ολοκλήρου στη πρωτοτυπία του αντικειμένου του, καθώς και στη προσωπική μου περιέργεια. Η αιμομιξία είναι ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά στίγματα, θεωρείται από τις κοινωνίες παντού στον κόσμο ως ανωμαλία, μίασμα και ντροπή για όσους την επιδιώκουν. Είναι από τα λίγα φαινόμενα για τα οποία το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού συμφωνεί και το αντιμετωπίζει ως μη ιατρικά και κοινωνικά αποδεκτό. Ωστόσο, η Suzuma τολμά όχι μόνο να θίξει αυτό το θέμα, αλλά και να αφηγηθεί μια ιστορία από τη μεριά δύο συγγενών που ερωτεύονται.

Η ιστορία πέρα από τη πρωτοτυπία του αντικειμένου της διαφέρει κατά την άποψη μου κι ως προς τη πορεία της. Σε αντίθεση με πολλά βιβλία όπου η ιστορία ξεκινά ομαλά, εντείνεται σταδιακά για να κορυφωθεί στη συνέχεια ωσότου να φτάσει στο τέλος της, το Απαγορευμένο δίνει την εντύπωση ημερολογίου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και η μορφή του ανταποκρίνεται σε αυτή την αίσθηση. Οι εναλλάξ αφηγήσεις των δύο πρωταγωνιστών αφορούν την καθημερινότητα της οικογένειας και τα προβλήματα που αυτή αντιμετωπίζει καθ’ όλη τη πορεία της ιδιόμορφης σχέσης τους. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε η αδυναμία μου να προβλέψω το τέλος της ιστορίας, καθώς επίσης και το αναπάντεχο και δυνατό τέλος που ακολούθησε.

Η πραγματική πρόκληση αυτού του βιβλίου, κατά την άποψη μου, είναι η ανοιχτόμυαλη ανάγνωση του, απαλλαγμένη -όσο γίνεται- από προκαταλήψεις. Κατά την ανάγνωση του πολλές φορές λησμονούσα ότι πρόκειται για περίπτωση αιμομιξίας και θαρρείς πως διάβαζα για δύο νεαρά άτομα που αγαπιούνται ανιδιοτελώς. Υποθέτω πως η συγγραφέας του ήθελε να κάνει τους αναγνώστες της να αποδεσμευτούν έστω και προσωρινά από τα στερεότυπα που φέρουν και να δεχτούν πιο ελεύθερα και ανοιχτά το βιβλίο αυτό, ως μια ιστορία αγάπης, χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι παρουσιάζει την αιμομιξία ως κάτι το φυσιολογικό και το κοινωνικά αποδεκτό.

Ωστόσο, αυτό που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση έχοντας πλέον διαβάσει το βιβλίο είναι η ανάδειξη της οικογένειας ως κάτι το ιερό, κάτι που πρέπει πάντα να προηγείται όλων των άλλων και να προστατεύεται ανεξαρτήτως των συνθηκών, όσο παράδοξο και οξύμωρο μπορεί να φαίνεται. Αυτό που παρέμεινε σταθερό μέχρι το τέλος του βιβλίου, παρά την εξέλιξη της ιστορίας, ήταν η σημαντικότητα του θεσμού της οικογένειας. Τόσο μέσα από τα προβλήματα ενός διαλυμένου σπιτικού, όσο και από την αστείρευτη αγάπη και την ενότητα ανάμεσα στα πέντε αδέρφια, εξυμνείται και προβάλλεται ο θεσμός ως κάτι το ιερό και απαραβίαστο, κάτι για το οποίο δεν σταματάς να παλεύεις.

Τέλος, θα πρότεινα αυτό το βιβλίο σε αυτούς που θα τολμήσουν την ανάγνωση του με καθαρό μυαλό για να μπορέσουν να λάβουν όσα έχει να τους προσφέρει, δίχως φόβο και άρνηση. Σίγουρα είναι κάτι το διαφορετικό, αποκλείει από τα συνηθισμένα αναγνώσματα για ευνόητους λόγους, μα αποτελεί μια ξεχωριστή εμπειρία που δεν σε αφήνει αδιάφορο.

Βαθμολογία: 4/5 Πολύ καλό!

«Δεκατρία Γιατί» του Jay Asher

Τίτλος βιβλίου: Δεκατρία Γιατί

Συγγραφέας: Jay Asher

Εκδόσεις: Πατάκη

Σ’ένα Λύκειο στο Κρέσμοντ μια μαθήτρια εν ονόματι Χάννα αυτοκτονεί, ενώ κανείς δε φαίνεται να γνωρίζει το πώς και το γιατί. Η ιστορία ξεκινά όταν λίγες εβδομάδες μετά ο νεαρός Κλέυ βρίσκει ένα δέμα στο κατώφλι του σπιτιού του με το όνομα του αναγραμμένο πάνω του. Το δέμα δεν έχει αποστολέα παρά μόνο παραλήπτη και περιέχει επτά κασέτες με νούμερα σε κάθε πλευρά τους, από το ένα έως το δεκατρία. Οι κασέτες αυτές έχουν ηχογραφηθεί από τη Χάννα, τη πρώην συμμαθήτρια και κρυφό του έρωτα, πριν πεθάνει. Οι κασέτες αυτές σύμφωνα με τη Χάννα περιέχουν όλους τους λόγους που την οδήγησαν στο να αφαιρέσει την ίδια της τη ζωή. Κάθε πλευρά της κασέτας, κάθε νούμερο αντιστοιχεί και σ’ένα άτομο, ένα λόγο, ένα παραπάνω βήμα που την οδήγησε στο χαμό της. Οι παραλήπτες αποτελούν κομμάτι της κασέτας, ρόλος τους είναι να τις ακούσουν μέχρι το τέλος και να τις μεταβιβάσουν στον αμέσως επόμενο στη κατάταξη. Ο Κλέυ μη μπορώντας να κάνει αλλιώς περνά μία ολόκληρη μέρα διασχίζοντας τους δρόμους της πόλης με οδηγό τη φωνή της Χάννα, κάνοντας βόλτες στα μέρη που άλλαξαν για πάντα τη ζωή της.

Θα ήταν άδικο αν λέγαμε πως το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν απλώς ένα καλό μυθιστόρημα, όταν φανερά είναι πολλά περισσότερα. Αν και μικρό σε μέγεθος και έκταση, το περιεχόμενο του είναι πλούσιο σε προβληματισμούς, σκέψεις, συναισθήματα, μα κυρίως σε μαθήματα ζωής. Τα γεγονότα που περιγράφει η Χάννα και τα οποία την οδήγησαν στην αυτοκτονία της φαντάζουν ίσως μικρά και ασήμαντα συγκριτικά με όλα αυτά που διαβάζουμε σε άλλες ιστορίες ή ακούμε στη τηλεόραση. Ο Asher δεν χρησιμοποιεί μεγάλα και εμφανή συμβάντα για να δείξει πως κάποιες φορές το παραμικρό γεγονός μπορεί να επηρεάσει τη ζωή μας σε βαθμό που οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν.

Το στοιχείο της ενδοσχολικής βίας είναι διάχυτο στην ιστορία, μας υπενθυμίζει ότι το πρόβλημα εξακολουθεί να υφίσταται, ενώ ταυτόχρονα δείχνει μια διαφορετική πλευρά του. Περιγράφει το πώς πολλά και διαφορετικά άτομα, ανεξαρτήτως φύλου ή ηλικίας, κατάφεραν με διαφορετικούς τρόπους να πετύχουν το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα, να σπάσουν ένα άτομο τόσο πολύ που τίποτα πια να μη μπορεί να το επαναφέρει.

Η γραφή του είναι απλή, μα εξαιρετικά πρωτότυπη και μοναδική, χωρίς καμία αμφιβολία δεν έχω διαβάσει κάτι παρόμοιο. Μας βάζει ολοκληρωτικά μέσα στο τρόπο σκέψης και ψυχοσύνθεσης των χαρακτήρων. Η ανάγνωση του ήταν απολαυστική, ωστόσο από την αρχή κιόλας του βιβλίου ένα έντονο συναίσθημα ένοιωσα να με πλακώνει στο στήθος, ένα συναίσθημα που άργησε να φύγει ακόμη και μετά την ανάγνωση του. Μολονότι γνωρίζουμε από την αρχή πως η ηρωίδα έχει πεθάνει στο τέλος του βιβλίου αδυνατούσα να κρατήσω τα δάκρυα μου, ενώ το συναίσθημα της λύπης και της απώλειας με κατέκλυζε.

Τέλος, θα πρότεινα αυτό το βιβλίο σε όλους, ενώ πιστεύω ακράδαντα πως θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία σε όλες τις ηλικίες. Είναι ένα δυνατό μυθιστόρημα, μια ιστορία τόσο υπαρκτή και καθημερινή που ταρακουνάει και προβληματίζει έντονα κάθε αναγνώστη. ο Jay Asher κατάφερε να διηγηθεί μια ιστορία με εξαιρετική μαεστρία ενώ ταυτόχρονα ενημερώνει τον κόσμο, μικρούς και μεγάλους σχετικά με την αυτοκτονία, περνώντας μηνύματα ελπίδας για περιθώρια βελτίωσης. Αναμφισβήτητα αποτελεί ένα βιβλίο που απευθύνεται τόσο σε «αυτούς» που σκέφτηκαν την αυτοκτονία ως την έσχατη και μοναδική τους επιλογή για να λυτρωθούν, όσο και σε όλους τους «άλλους» που τους περιβάλλουν να ενεργήσουν όσο είναι νωρίς, γιατί πάντα υπάρχει τρόπος.

Βαθμολογία: 5/5 Εξαιρετικό

«Το Πέμτο Κύμα» του Rick Yancey

Τίτλος βιβλίου: Το 5^ο Κύμα

Συγγραφέας: Rick Yancey

Εκδόσεις: Πατάκη

 

Η αγορά του συγκεκριμένου μυθιστορήματος όχι μόνο ήταν προγραμματισμένη αλλά και εξυπηρέτησε έναν αρκετά μεγάλο- για μένα τουλάχιστον- σκοπό. Πριν από περίπου ένα μήνα βρέθηκα σε αυτή τη κατάσταση, που όλοι οι βιβλιόφιλοι αναγνωρίζουν και απεχθάνονται, τη περίφημη αναγνωστική ύφεση. Μέσα σε δύο εβδομάδες η διάθεση μου για διάβασμα μειώθηκε δραματικά εξαιτίας μιας ξένης τηλεοπτικής σειράς στην οποία με μύησε μια καλή μου φίλη και την οποία λάτρεψα. Μετά από δύο εβδομάδες συνεχούς παρακολούθησης επεισοδίων τα βιβλία παραγκωνίστηκαν σε μεγάλο βαθμό, το ενδιαφέρον μου για το μυθιστόρημα που διάβαζα εκείνη τη περίοδο εξατμίστηκε σαν τον καυτό αέρα, ενώ η έλλειψη συγκέντρωσης καθιστούσε την ανάγνωση ολοένα και πιο δύσκολη. Όσο περνούσαν οι μέρες η κατάσταση αυτή με ενοχλούσε όλο και περισσότερο, έτσι αποφάσισα πως ο μοναδικός τρόπος για να ξεφύγω από αυτή την αναγνωστική αδράνεια ήταν να βρω ένα ενδιαφέρον βιβλίο που θα με ταρακουνήσει και θα με απελευθερώσει από τούτα τα δεσμά μου. Μια γρήγορη, μα προσεκτική ματιά στα ράφια μου, κι όμως κανένα από τα βιβλία που φιλοξενούν δεν ήταν κατάλληλο γι’αυτό το σκοπό. Κατέληξα, λοιπόν, πως ο μοναδικός τρόπος ήταν να αγοράσω ένα νέο βιβλίο που θα με συνεπάρει.

Το βιβλίο αυτό ήταν «Το Πέμπτο Κύμα». Η ιστορία αφορά μια δεκαεξάχρονη κοπέλα τη Κάσσι, η οποία προσπαθεί να επιβιώσει έτσι ώστε να καταφέρει να βρει τον μικρό της αδερφό και να τηρήσει με αυτό τον τρόπο την υπόσχεση που του είχε δώσει όταν τον πήραν μακριά της. Η περιπέτεια της νεαρής Κάσσι τοποθετείται σε έναν κόσμο όπου μια εξωγήινη ναυαρχίδα εμφανίζεται από το πουθενά και αιωρείται στην ατμόσφαιρα. Οι εξωγήινοι Άλλοι, όπως τους αποκαλούν, δεν κάνουν την εμφάνιση τους παρά μόνο τους παρακολουθούν, όταν ξαφνικά ξεσπούν τα πρώτα κύματα με σκοπό την εξαφάνιση του ανθρώπινου γένους από το πρόσωπο της Γης. Το πρώτο κύμα είναι η κοπή του ρεύματος παντού στον κόσμο, το δεύτερο κύμα είναι οι πλημμύρες, το τρίτο ένας θανάσιμος υιός που θερίζει τους πάντες και το τέταρτο οι Σιγαστήρες, εξωγήινοι δολοφόνοι με ανθρώπινη μορφή. Η Κάσσι στη προσπάθεια της να επιστρέψει στον αδερφό της γνωρίζει τον Ίβαν, ο οποίος τη βοηθάει στο ταξίδι της αυτό, ενώ σιγά σιγά αποκαλύπτεται η αλήθεια για τη πραγματική φύση των εξωγήινων πλασμάτων και τα αληθινά τους σχέδια.

Το βιβλίο αυτό απέχει πολύ από το είδος των μυθιστορημάτων που διαβάζω συνήθως για πολλούς και διάφορους λόγους. Καταρχάς ανήκει στη κατηγορία των βιβλίων επιστημονικής φαντασίας, ενώ βασικό αντικείμενο της ιστορίας είναι οι εξωγήινοι. Μολονότι τα δύο αυτά στοιχεία σε κάποια άλλη περίπτωση θα με είχαν απωθήσει, το συγκεκριμένο βιβλίο αποδείχθηκε απίστευτα καλό και εκπληκτικά καλογραμμένο. Παρόλο που η ιστορία αφορά μια εξωγήινη εισβολή, σε καμία περίπτωση δεν συγκαταλέγεται στη κατηγορία των υπόλοιπων κλισέ εξωγήινων βιβλίων και αυτό είναι κατά τη γνώμη μου το καλύτερο κομμάτι σχετικά με αυτό. Η πραγματικότητα που έχει δημιουργήσει ο Yancey καταφέρνει να είναι τόσο κοντά σε αυτό που ζούμε, διατηρώντας παράλληλα το στοιχείο της φαντασίας σε σωστές δοσολογίες. Ενώ το βιβλίο διαπραγματεύεται ένα θέμα γνωστό και συνηθισμένο καταφέρνει να σε συνεπάρει από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Η ιστορία δεν κουράζει καθόλου τον αναγνώστη, αντιθέτως εντείνει το ενδιαφέρον και την αγωνία σε κάθε κεφάλαιο.

Η γραφή του Yancey είναι υπέροχη. Το βιβλίο όχι μόνο είναι ευκολοδιάβαστο, αλλά συνδυάζει το εκλεπτυσμένο λεξιλόγιο με το σύγχρονο γλωσσικό κώδικα, καθιστώντας το ιδιαίτερα διασκεδαστικό. Η ιστορία συνδυάζει αρμονικά τη περιπέτεια μαζί με τα στοιχεία της οικογένειας, της απώλειας, του νεανικού έρωτα, της πρόωρης και αναγκαίας ενηλικίωσης, καθώς και διάφορων φιλοσοφικών υπαρξιακών ερωτημάτων, όπως τί είναι τελικά αυτό που μας καθιστά ανθρώπους.

Το «Πέμπτο Κύμα» αποτελεί το πρώτο από τα δύο βιβλία της σειράς, ενώ το δεύτερο «Infinite Sea» δεν έχει μεταφραστεί ακόμη στα ελληνικά. Επιπρόσθετα, το πρώτο βιβλίο θα μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη τον Ιανουάριο του 2016 με τον ομώνυμο τίτλο.

 

Βαθμολογία: 4,8/5 Πάρα πολύ καλό

My TBR List

Η ανάγνωση βιβλίων ήταν πάντα ένα τεράστιο κομμάτι της ζωής μου. Θυμάμαι όταν ήμουν στο γυμνάσιο η μητέρα μου μού αγόραζε βιβλία και καθόμουν να τα διαβάζω με τις ώρες δίχως σταματημό. Ήταν το πρώτο πράγμα που έκανα όταν ξυπνούσα και το τελευταίο πριν κοιμηθώ. Σαν γνήσιος βιβλιοφάγος, όμως, τα βιβλία δεν ήταν αρκετά και με τη πρώτη ευκαιρία αναζητούσα κι άλλα. Η ανάγκη μου να διαβάζω ήταν τόσο μεγάλη που η μητέρα μου δεν μπορούσε να μου παρέχει τόσα βιβλία κάθε μήνα. Τότε ήταν που ανακάλυψα τη Δημοτική Βιβλιοθήκη της περιοχής μου, η οποία έμελλε να γίνει το δεύτερο μου σπίτι. Ομολογώ πως ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια που ακολούθησαν κατάφερα να δανειστώ και να διαβάσω πολλά βιβλία. Μετά ήρθε το Λύκειο, τα πτυχία και οι εξετάσεις και η ανάγνωση μυθιστορημάτων παραγκωνίστηκε εντελώς. Τα χρόνια, όμως, αυτά πέρασαν και τώρα ως φοιτήτρια το πνεύμα του βιβλιοφάγου μέσα μου οργιάζει περισσότερο από ποτέ. Πλέον ο χρόνος είναι περισσότερος και τα βιβλία εκεί έξω άπειρα.

Μολονότι είμαι μεγάλη υποστηρίκτρια των βιβλιοθηκών, στα είκοσι μου χρόνια νοιώθω την ανάγκη να αγοράζω και να συλλέγω τα βιβλία που διαβάζω. Όση ελευθερία και να σου προσφέρει η ατέρμονη ανάγνωση δωρεάν βιβλίων, η συλλογή νέων έχει κάτι το άκρως δελεαστικό, για να μην μιλήσω για την ελκυστική θέα μιας γεμάτης βιβλιοθήκης. Έτσι, λοιπόν, ξεκίνησα να αγοράζω τα δικά μου βιβλία μόνη μου με έναν και μοναδικό κανόνα. Κάθε φορά θα περιορίζομαι στην αγορά ενός και μόνου βιβλίου και μονάχα όταν θα το έχω τελειώσει θα προχωρώ στην αγορά νέου. Σκοπός αυτού του κανόνα ήταν η αποφυγή συσσώρευσης αδιάβαστων βιβλίων στα ράφια μου και συνεπώς ο περιορισμός των μηνιαίων εξόδων μου για βιβλία.

Για αρκετούς μήνες ο κανόνας τηρούταν κανονικά. Το λάθος, όμως, δεν αργεί να γίνει και πλέον κυλώ ασταμάτητα στον ολισθηρό δρόμο της συνεχούς αγοράς βιβλίων, δίχως έλεος και δεύτερες σκέψεις. Σήμερα, λοιπόν, τα ράφια μου φιλοξενούν επτά σύγχρονα μυθιστορήματα, έξι μυθιστορήματα της κλασσικής λογοτεχνίας και μια ημιτελή σειρά βιβλίων. Κάπως έτσι κατέληξα να έχω κι εγώ μια λίστα TBR (To Be Read), δηλαδή μια λίστα με βιβλία που έχω στη κατοχή μου αλλά δεν έχω διαβάσει ακόμη.

Τα βιβλία αυτά είναι:
♥ Μια Σελίδα Για Κάθε Αύριο της Cecelia Ahern, σύγχρονο μυθιστόρημα
♥ Εξοχικό με πισίνα του Herman Koch, μυστηρίου/ψυχολογικό θρίλερ
♥ Ο Αλχημιστής του Paulo Coelho, Φιλοσοφικο
♥ Forgive Me, Leonard Peacock του Matthew Quick, ξένη λογοτεχνία
♥ Απαγορευμένο της Tabitha Suzuma, σύγχρονο ρομαντικό μυθιστόρημα
♥ Το Βιβλίο των Χαμένων Πραγμάτων του John Connolly, μυθιστόρημα βασισμένο σε κλασσικά παραμύθια
♥ Σκοτεινή Αγάπη της Colleen Hoover, σύγχρονο ρομαντικό μυθιστόρημα

Τα κλασικά μυθιστορήματα:
♥ Βρόμικος Κόσμος του Charles Bukowski, απαγορευμένο ερωτικό αριστούργημα
♥ Το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι του Oscar Wilde, απαγορευμένο ερωτικό αριστούργημα
♥ Ο Εραστής της Λαίδης Τσάτερλι του D. H. Lawrence, απαγορευμένο ερωτικό αριστούργημα
♥ Ζύστιν ή τα Βάσανα της Αρετής του Marquis de Sade, απαγορευμένο ερωτικό αριστούργημα
♥ Το Τέλος μιας Σχέσης του Graham Greene, Χάρτινοι Έρωτες της Μεγάλης Οθόνης
♥ Η Ωραία της Ημέρας της Zozef Kesel, Χάρτινοι Έρωτες της Μεγάλης Οθόνης

«Το Δώρο» της Cecelia Ahern

Τίτλος βιβλίου: Το Δώρο

Συγγραφέας: Cecelia Ahern

Εκδόσεις: Διόπτρα

Το βιβλίο αυτό κατέληξε στα χέρια μου εντελώς τυχαία. Μολονότι είμαι άνθρωπος που προγραμματίζει τα πάντα στη ζωή του- ή τουλάχιστον τα περισσότερα- η αγορά του ήταν παντελώς απρογραμμάτιστη. Το βιβλίο αυτό βρισκόταν στο διάδρομο με τα εκπτωτικά βιβλία και η περίληψη στο οπισθόφυλλο μου κίνησε αμέσως το ενδιαφέρον. Η συγγραφέας ομολογώ πως μέχρι τότε μου ήταν άγνωστη, αν και απ’ ότι αποδείχθηκε γνώριζα δύο από τα βιβλία της λόγω των μεταφορών τους στη μεγάλη οθόνη (P.S. I love you, Love Rosie). Διαβάζοντας, λοιπόν, τη μία λέξη που μου κίνησε το ενδιαφέρον στο εξώφυλλο, «bestseller», είπα να του δώσω μια ευκαιρία.

«Το Δώρο» ανήκει στη κατηγορία των σύγχρονων μυθιστορημάτων και αναφέρεται στην ιστορία ενός επιτυχημένου επιχειρηματία και υπαλλήλου σε μια μεγάλη αρχιτεκτονική εταιρία του Δουβλίνου και στο πώς μία τυχαία συνάντηση του άλλαξε ολόκληρη τη ζωή, αποτελώντας γι’αυτόν το μεγαλύτερο δώρο που έλαβε ποτέ. Ο Λου είναι ένας εργασιομανής άνθρωπος, πρώτη του προτεραιότητα αποτελεί πάντοτε η δουλειά, ενώ σε δεύτερη μοίρα τοποθετούνται η γυναίκα, τα δύο του παιδιά και η οικογένεια του. Γι’αυτόν η επιτυχία είναι ο απώτερος σκοπός της ζωής του και δουλεύει με μόχθο και ζήλο για να την εξασφαλίσει. Μια μέρα σαν τις άλλες ο Λου συναντά έξω από το κτήριο όπου δουλεύει έναν άστεγο εν ονόματι Γκέιμπ. Ο Γκέιπ θα αποτελέσει το άτομο που θα αλλάξει τη ζωή του Λου όπως τη ξέρει με έναν τρόπο διόλου συνηθισμένο.

Η ιστορία με μαγνήτισε από τα πρώτα κιόλας κεφάλαια, η γραφή της Cecelia είναι απλή μα όμορφη και δεν είναι δυσνόητη για τον αναγνώστη. Η ιστορία, αν και στην αρχή φαντάζει απλή και μολονότι δημιουργεί τη λανθασμένη εντύπωση ότι μπορεί εύκολα να μαντέψει κανείς τί θα συμβεί στη συνέχεια, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Το βιβλίο αν και δεν ανήκει στα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας, το φανταστικό στοιχείο κάνει την εμφάνιση του με μέτρο, δίχως να κουράζει ή να απογοητεύει τον αναγνώστη. Η πλοκή, όσο πλησιάζουμε στο τέλος, εντείνεται και δυναμώνει, καθιστώντας αδύνατον για τον αναγνώστη να αφήσει κάτω το βιβλίο. Κατά την άποψη μου το τέλος ήταν κάτι που δεν περίμενα, με άφησε αποσβολωμένη στη θέση μου μέχρι τη τελευταία σελίδα. Στο τέλος ήταν αδύνατο να κρατήσω τα δάκρυα μου. Τόσο η κατάληξη της ιστορίας, όσο και η ταύτιση με τον πρωταγωνιστή- η οποία στην αρχή ήταν αδύνατη- δημιούργησαν ένα δυνατό αίσθημα συγκίνησης.

Η Cecelia Ahern χρησιμοποιεί την ιστορία του Λου για να μεταφέρει ένα μήνυμα στους αναγνώστες της σχετικά με την αγάπη, το χρόνο, τις προτεραιότητές μας στη ζωή και το πώς τα διαχειριζόμαστε σε μια εποχή που μας αποξενώνει, μας μαζικοποιεί και μας μετατρέπει σε ζωντανές μηχανές παραγωγής. Δίχως αμφιβολία το μυθιστόρημα αυτό αποτελεί μια αναπαράσταση της ζωής του «τώρα», φανερώνοντας όλες τις εκφάνσεις της και τα προβλήματα της, τονίζοντας παράλληλα το πόσο σημαντική και αναγκαία είναι η διατήρηση του ανθρωπισμού μας.

Θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα σε όλους τους λάτρεις της λογοτεχνίας. Είναι κατά τη γνώμη μου ένα βιβλίο που δεν θα αφήσει κανέναν αδιάφορο ή ανεπηρέαστο. Η ιστορία σε διασκεδάζει και σε προβληματίζει. Τέλος, όσον αφορά εμένα προσωπικά αποτέλεσε το έναυσμα για την αγορά κι άλλων βιβλίων της ίδιας συγγραφέως, τα οποία ομολογώ πως δεν με απογοήτευσαν καθόλου.

Βαθμολογία: 5/5 Εξαιρετικό